醉后不知天在水 满船清梦压星河
你启唇似又要咏遍上邪,说的却是:“我愿与君绝。”
人非圣贤,孰能无过?过而能改,善莫大焉。
你盏教坏细路,脑袋注定发霉,赈灾当做节目,点解叫座叫好。
竹杖芒鞋轻胜马,谁怕?一蓑烟雨任平生。