合抱之木,生于毫末;九层之台,起于累土;千里之行,始于足下。
少年不识愁滋味,爱上层楼。爱上层楼,为赋新词强说愁。
秋阴不散霜飞晚,留得枯荷听雨声。
春城无处不飞花,寒食东风御柳斜。
日日思君不见君,共饮长江水。