首页
文本笑话
图片笑话
视频笑话
轻松一刻
首页
>
诗词
>
仰天大笑出门去,我辈岂是蓬蒿人。
仰天大笑出门去,我辈岂是蓬蒿人。
仰天大笑出门去,我辈岂是蓬蒿人。
相关文章
合抱之木,生于毫末;九层之台,起于累土;千里之行,始于足下。
合抱之木,生于毫末;九层之台,起于累土;千里之行,始于足下。
独自莫凭栏,无限江山,别时容易见时难。
独自莫凭栏,无限江山,别时容易见时难。
南朝四百八十寺,多少楼台烟雨中。
南朝四百八十寺,多少楼台烟雨中。
直道相思了无益,未妨惆怅是清狂。
直道相思了无益,未妨惆怅是清狂。
直道相思了无益,未妨惆怅是清狂。
直道相思了无益,未妨惆怅是清狂。